Frits

​Als makelaar doen we in principe allemaal hetzelfde zou je denken: een huis voor iemand verkopen of aankopen. Wat ons echter onderscheidt, is de manier waarop. Laatst vertelde ik iemand over een opdrachtgever waar het allemaal wat anders was gelopen dan normaal en kreeg ik de reactie: ’Welke makelaar doet dat nu voor zijn klant?’ Tja, er zullen toch vast meer makelaars zijn die hetzelfde gedaan zouden hebben? Denk ik. Hoop ik.

Deze opdrachtgever moest zijn huis verkopen. Door allerlei omstandigheden bleven er rekeningen onbetaald en dan is een bank genadeloos. Een menselijke benadering is hen volledig vreemd. Gelukkig waren we op tijd om te voorkomen dat het tot een executieverkoop zou komen en het huis ver, toen nog wel tenminste, onder de marktwaarde verkocht zou worden.

Een woning van een man alleen. Op zich was het niet dramatisch, maar ook niet echt ‘verkoopklaar’. Binnen moest er echt wel opgeruimd en schoongemaakt worden en in de tuin was er duidelijk sprake van achterstallig onderhoud. Normaal gesproken trommelt zo’n verkoper dan wat familie en vrienden op. Klus geklaard en woning in de verkoop. In dit geval lag dat wat lastiger. De familiebanden waren niet zo hecht en vrienden om dit van te vragen ontbraken eveneens. Nu ben ik soms impulsief, hou ik van aanpakken en het liefst ook snel. Voor ik het wist, had ik de verkoper - laten we hem voor het gemak Frits noemen - toegezegd dat ik hem zou helpen met opruimen en de badkamer even goed onder handen zou nemen. 

Dus zo ging ik op de afgesproken dag aan de slag, een wat bedremmelde Frits in mijn kielzog. Stond mevrouw de makelaar daar nu echt zijn bad uit te soppen? Inmiddels had ik in mijn eigen kring een paar vrijwilligers weten te charteren om op een zaterdag de tuin te doen. Het werd een gezellige zaterdag en aan het eind van die dag was zowel het huis als de tuin helemaal opgeknapt en opgeruimd. Net als Frits. Er viel duidelijk een last van zijn schouders.

Toen ik Frits voor de eerste keer ontmoette, stond er een boom van een vent voor me die de moed verloren had. Zijn woning verkopen was geen blijde gebeurtenis, maar een zwaar noodzakelijk kwaad. Daar wil je iemand dan zo goed mogelijk bij helpen en laten weten dat hij op je kan vertrouwen. Oké, zelf gaan schoonmaken is weliswaar wat ongewoon en staat niet in mijn taakomschrijving, maar in verhouding was het een hele kleine moeite voor wat het voor Frits betekende. Als ik hem hiermee kon helpen, met liefde. Je moet er toch niet aan denken dat je er alleen voor staat en niemand je een helpende hand toesteekt. De verkoop van de woning ging vlot en voor een mooie prijs. Het loste nog niet alle problemen op, maar er konden weer nieuwe stappen worden gezet dankzij nog wat meer helpende handen.

Frits werd een bijzondere opdrachtgever waar ik altijd een bijzondere band mee zou houden. Zo mocht ik vier jaar later weer aan het werk voor Frits. Deze keer om een woning voor hem te kopen. In een bizarre tijd lukte het ons om een leuke woning te bemachtigen, vrijwel in het centrum van de plaats waar Frits inmiddels 3 jaar woonde. Hoogste tijd om echt een nieuwe start te maken. 
​
En nee, ik heb deze keer geen badkamer gesopt. Alleen maar een dag staan schilderen en behangen. ;-)